క‌విత‌లు

కలియుగం అంటే కలికాలం కాదేమో.. కలకాలం గుర్తుండిపోయే యుగమిది.. త్రేతాయుగపు రామయ్య కు తిరిగి పట్టాభిషేకం చేసి…

ఊరువాడ ఒక్కచోట చేరి ఆడబిడ్డలు ఆనందంగా రంగురంగుల పువ్వులతో కీర్తిస్తూ స్వాగతం పలకగా... మన ముందుకు వచ్చింది మన…

అక్షరం అనూచానంగా సాంప్రదాయ శబ్ద ఘోషలలో వ్యాకరణ బద్ద శృంఖలాలతో ప్రబందాల్లో బందీ అయిన కావ్య కన్నికకు స్వేచ్ఛ…

నాడు ఉద్యమాల తెలంగాణ... నేడు ఉత్సవాల తెలంగాణ... నల్లబంగారపు సిరులు తెల్లబంగారపు విరులు విరివిగా విరిసిన…

నూతన ఉత్తేజంతో చిగురించిన కొత్త ఆశలకు రంగురంగుల సుమ కుసుమాల పందిరి వేయగా వచ్చేసింది తొలి ఉగాది..! పండిన కొత్త…

మాతృమూర్తికి ప్రణమిల్లుతూ మాతృదేవోభవ అని కీర్తిస్తూ... అమ్మ ఒడిలో నేర్చిన మన తెలుగు భాష పలికే ప్రతిపలుకు అమృత…

ప్రేమెప్పుడూ అపార్ధాలకు నెలవు కాకూడదు, అర్ధం చేసుకొనే- మనసు కలిగుండాలి! ప్రేమెప్పుడూ నాకోసం నువ్వే తగ్గాలి…

మన ఆకాశవాణి.. రైతన్నలకు వ్యవసాయంలో మెలుకువలు చెబుతూ అధిక దిగుబడికి దోహదపడిన నేస్తం రేడియో..! కమ్మని కబుర్లు…

మా పచ్చని అడివంతా.. అరుణిమలు అద్దినట్లు.. సింధూరం దిద్దినట్లు.. అందాల గని లా అడివంతా అల్లుకున్న…

కూతురు అంటే కూడికలు తీసివేతలు కాదు.. మన వాకిట్లో వెలసిల్లిన తులసి మొక్క. కూతురు అంటే దించేసుకునే బరువు కాదు..…